Αν ετοιμάζεσαι για μια ορεινή βόλτα στο «Ξανθοχώρι», τότε προετοιμάσου για έναν τόπο που μυρίζει… χωριό από την αρχή μέχρι το τέλος του! Βρίσκεται πάνω από το Ρέθι, σε υψόμετρο 940 μέτρων και μοιάζει με ένα ανέγγιχτο από τον χρόνο μέρος. Διαθέτει ένα πολύ καλό οδικό δίκτυο, παραδοσιακά σπίτια, όμορφα εκκλησάκια, άγριες αμυγδαλιές και πολλούς διπλοκατοίκους, οι οποίοι φροντίζουν τα κτήματά τους που βρίσκονται στο χωριό κι ύστερα επιστρέφουν στα πιο πεδινά τους σπίτια, με σκοπό να περάσουν εκεί τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Το Ξανθοχώρι έχει πολλά χρώματα. Πράσινο των δέντρων, καφέ του χώματος, κόκκινο από τα κεραμίδια, μαύρο από την Κορινθιακή σταφίδα που παραμένει ζωντανή και πολλά, πολλά ακόμη που περιμένουν να τα ανακαλύψεις μέσα από τα καλντερίμια και τα στενά του δρομάκια που παραμένουν ζωντανά και σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές.
Η ιστορία του τόπου -
Από πού «κρατά η σκούφια» των κατοίκων;
Από πού «κρατά η σκούφια» των κατοίκων;
Ακόμη και σήμερα, οι ντόπιοι αποκαλούν το Ξανθοχώρι με την παλιά του ονομασία, ως Μάζι δηλαδή. Το τοπωνύμιο Μάζι συνόδευε τον τόπο μέχρι και το 1928, όπου τελικά το μέρος πήρε τη σημερινή του ονομασία. Οι εκδοχές για το πώς και γιατί το χωριό ονομαζόταν Μάζι, είναι πολλές. Ας τις πάρουμε από την αρχή, λοιπόν.
Επειδή στις ανατολικές κλιτύες του όρους «Πατέρας» της Αργολίδας, συναντάμε επίσης κάποιο μικρό μέρος με το όνομα «Μάζι», πολλοί είναι όσοι θεωρούν ότι πρόκειται για μετεγκατάσταση κατοίκων, οι οποίοι έδωσαν στο νέο μέρος το όνομα της ιδιαίτερης πατρίδας τους. Από την άλλη, το τοπωνύμιο Μάζι αποτελεί και ανθρωπονύμιο στρατιωτών της Βενετίας, το οποίο σύμφωνα με τον Κώστα Μπίρη, αρχιτέκτονα, πολεοδόμο και λαογράφο, σημαίνει «ο κορυφαίος». Υπάρχει όμως και μια ακόμα τελείως διαφορετική εκδοχή που μάλλον μάς ταξιδεύει σε ερμηνείες που σχετίζονται με τον καλλωπισμό, μιας και «μάζι» ονομάζεται το ψιμύθιο (μακιγιάζ) που παράγει η δρυς.
Τέλος, η επικρατέστερη άποψη αναφέρει ότι η ιστορία του τόπου «κρατά» από πολύ παλιά και οφείλεται σε εγκατάσταση μισθοφόρων που έφερε ο αφέντης της Κορίνθου Νέριο Ατζεόλι. Η έλευση αυτή των ανθρώπων λογίζεται στα 1367 – 1373. Αν κρατήσουμε την τελευταία αυτή πληροφορία, κατανοούμε ότι η παρουσία του τόπου είναι ισχυρή και πολλών ετών.
Από Μάζι σε Ξανθοχώρι - Ένα μικρό χωριό, με πολλά γλέντια!
Η ονομασία του χωριού αλλάζει σε Ξανθοχώρι το 1928. Επικρατεί έναντι άλλων δύο προτάσεων, οι οποίες ήταν «Λευκάκι» και «Ντούκιζα», αντίστοιχα. Οι άνθρωποι του Ξανθοχωρίου είναι γνωστοί ως ιδιαίτερα γλεντζέδες… Και πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είναι; Με τρία καφενεία στη διάθεσή τους, διδασκαλείο, κρεοπωλείο και αρκετούς μόνιμους κατοίκους, οι «Μαζαίοι» θεωρούνταν οι «άρχοντες της χαράς». Τόσο πολύ που μάλιστα, είχαν και δικό τους καρναβάλι, αναπαριστώντας τους βλάχικους γάμους.
Ο δρόμος ανοίχτηκε το 1949- 1950 από τους ίδιους τους διαμένοντες και διευκόλυνε την επικοινωνία με τα υπόλοιπα χωριά. Επρόκειτο για πολύ σημαντικό επίτευγμα. Μάλιστα, λέγεται πως όταν πρωτοεμφανίστηκε αυτοκίνητο στο χωριό, ορισμένοι γηραιότεροι έβαλαν τα κλάματα από συγκίνηση.
Η μεγάλη παρουσία της κτηνοτροφίας έδωσε σταδιακά τη θέση της στην αγροτική ζωή και σιγά – σιγά, όταν το δίκτυο μεγάλωσε και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων βελτιώθηκε, το χωριό άρχισε να εγκαταλείπει την παλιά του αίγλη και να μετατρέπεται σε μια παραδοσιακή καλοκαιρινή κατοικία.
Ένας τόπος που τιμά την πίστη και τους ήρωές του
Όπως μαθαίνουμε, παλαιότερα το Ξανθοχώρι αποτελούσε μια ενιαία δημοτική κοινότητα με τα χωριά «Δενδρό» και «Σοφιανά», που σήμερα είναι αυτοτελή. Πέρα από τις καλλιέργειες γης, το υπέροχο τοπίο και τα παραδοσιακά σπίτια, το Ξανθοχώρι διαθέτει έξι εκκλησίες, με κεντρική την Κοίμηση της Θεοτόκου, έναν επιβλητικό και λιθόκτιστο ναό, με υπέροχο προαύλιο χώρο. Επειδή ο χειμώνας είναι ιδιαίτερα βαρύς και το χιόνι πυκνό, πολλοί άγιοι δεν γιορτάζονται όταν έχουν την τιμητική τους, αλλά όταν ο καιρός γαληνεύει.
Αν και ιδιαίτερα μικρό μέρος, το Ξανθοχώρι διαθέτει δικό του Ηρώον, με σκαλισμένα τα ονόματα των πεσόντων συμπατριωτών από τον Βαλκανικό πόλεμο (1912 – 1913), την Κατοχή και τον εμφύλιο. Το Ηρώον αυτό είναι μαρμάρινο και κουβαλήθηκε από τους ίδιους τους ανθρώπους του χωριού, στα χέρια, όπως οι ίδιοι αναφέρουν. Στην αρχή διέθετε μόνο τα ονόματα των πεσόντων που πολέμησαν πριν τον Β’ Παγκόσμιο και στη συνέχεια προστέθηκαν και οι νέοι άδικοι χαμοί στο κάτω μέρος του Ηρώου.
Πώς είναι το Ξανθοχώρι σήμερα - Γιατί αξίζει να το επισκεφθείς
Πρόκειται για ένα πανέμορφο μέρος, στο οποίο μπορείς να απολαύσεις βόλτα στη φύση και στα παραδοσιακά σοκάκια, να κάνεις μοναδικές εξερευνήσεις, να γνωρίσεις έναν υπέροχο τόπο, να κάνεις picnic και να βγάλεις υπέροχες φωτογραφίες. Οι κάτοικοί του είναι χαμογελαστοί, εύθυμοι και πρόθυμοι να σε κεράσουν έναν καφέ, ένα φρούτο από τα περιβόλια τους κι ένα ποτήρι νερό.
Ο δρόμος του Ξανθοχωρίου ενώνει το χωριό με τον δρόμο που οδηγεί προς την περιοχή της Ευρωστίνης και προτείνεται για πολλές εξορμήσεις στα χωριά μας. Αξίζει να χαράξεις τη δική σου και να μάς στείλεις τις εντυπώσεις σου στο #blog_of_the_town!
