Η Μονή του Αγίου Κωνσταντίνου στο Γελίνι (περιοχή Λαγκαδαίικα) είναι μια από τις πιο παλιές και ιστορικές Μονές που θα τη βρει κανείς «σκαρφαλωμένη» στα βράχια, σε μια μοναδική τοποθεσία που δύσκολα συναντά κανείς σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
Μπορεί σήμερα να μη λειτουργεί παρά μόνο στη γιορτή του πολιούχου της, ωστόσο, κάποτε, όταν το χωριό ήταν πολυπληθές, γνώρισε μεγάλες δόξες. Ειδικά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, το μοναστήρι απέκτησε σημαντική περιουσία από τις δωρεές των πιστών. Μάλιστα, αν και πολλές φορές προσπάθησαν να το κατακτήσουν οι Τούρκοι, ποτέ δεν τα κατάφεραν.
Με ιστορία από το 1011 – Πώς είναι ο ναός εξωτερικά;
Ο χώρος λειτουργίας του ναού βρίσκεται σε ένα κοίλωμα του βράχου. Ενώ αρχικά ήταν ενιαίος ο χώρος του, αργότερα χωρίστηκε σε τρία μέρη που απαρτίζονται από τον κυρίως ναό, τον πρόναο και το παρεκκλήσι. Ο προαύλιος χώρος δίνει την αίσθηση ότι ο ναός αποτελεί ένα φυσικό κρησφύγετο, που προστατεύεται από την πρόσβαση εισβολέων. Μόνο το μονοπάτι είναι εκείνο που σε οδηγεί στην είσοδο. Αντίστοιχα, στο εσωτερικό της Μονής οδηγεί μια σκάλα που οδηγεί τον επισκέπτη στα σπλάχνα του βουνού.
Μέχρι να φθάσει κανείς στην κορυφή του διαζώματος, συναντά δύο σκαμμένα κελιά στα αριστερά της σκάλας, που θυμίζουν την παρουσία διαμενόντων στην παλαιά εποχή. Είναι ευρύχωρα δωμάτια, διαθέτουν μια καρέκλα, ένα σανιδένιο κρεβάτι κι ένα παράθυρο στην άκρη του βράχου, με λαξευμένο νιπτήρα. Κυρίως όμως, εντύπωση προξενεί η εκροή στον βράχο, από την οποία οι καλόγηροι έριχναν καυτό λάδι σε εισβολείς.
Μια ματιά στο εσωτερικό του ναού
Η στενή σκάλα οδηγεί στο διάζωμα του ανώτερου τμήματος του ναού. Εκεί θα βρει κανείς έναν χώρο λουσμένο στο φως του ήλιου να μπαίνει από τα λαξευμένα παράθυρα. Στην αριστερή πλευρά ένα παράθυρο και μια πόρτα επικοινωνούν με τον μικρό ναό. Τα χρόνια έχουν κάνει εμφανές το σημάδι τους στους τοίχους, καθώς θα δει κανείς ότι επικρατεί το μαύρο χρώμα στις επιφάνειες, το οποίο έχει επέλθει από τη χρήση των κεριών.
Στον χώρο δεσπόζουν οι αχνές τοιχογραφίες που παρά τη φθορά τους, παραμένουν ζωντανές. Το τέμπλο, οι εικόνες και όλα τα στοιχεία του ναού γεννούν μια κατανυκτική αίσθηση.
Ποια η σύνδεση της Μονής με την άλωση της Κωνσταντινούπολης;
Τέλος, στην αριστερή πλευρά του ναού βλέπουμε τον έφιππο Άγιο Κωνσταντίνο σε αντίγραφο μιας παλιάς εικόνας, που έχει μεταφερθεί στη Μητρόπολη Κορίνθου, Λέγεται μάλιστα ότι πρόκειται για μια σπάνια απεικόνιση, καθώς μόνο σε αυτήν και σε άλλη μια αγιογραφία που συναντάται στην Κωνσταντινούπολη, ο Άγιος Κωνσταντίνος εμφανίζεται έφιππος.
Η σύνδεση με την Πόλη ενισχύεται από το ευαγγέλιο που επίσης έχει μεταφερθεί στην Μητρόπολη. Το ιερό αντικείμενο είναι δημιουργημένο από περγαμηνή και στο εξώφυλλό του είναι ενσωματωμένοι πολύτιμοι λίθοι που του προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερη αξία. Λέγεται μάλιστα ότι τα αντικείμενα ήρθαν από την Κωνσταντινούπολη μετά την άλωσή της.
